Jo Cals (1914-1971) was de derde en (voorlopig?) laatste Roermondse minister-president. De regering Cals had zitting van 1965 tot 1966 en viel door de roemruchte "nacht van Schmelzer". Het was zes jaar na het vorige "Roermondse" kabinet (van Beel). Het is een Rooms-Rood kabinet, met Cals' eigen KVP en ARP plus PvdA.

Voor zijn premierschap was Cals 11 jaar minister van onderwijs, mede onder Louis Beel (1952-1963). Cals realiseerde de 'Mammoetwet' voor het voortgezet onderwijs.

Louis Beel (1902-1977) was Roermond's tweede minister-president. Namens de Katholieke Volkspartij (KVP) leidde hij twee naoorlogse regeringen: van 1946 tot 1948 en van 1958 tot 1959. Louis Beel stond bekend als de "Onderkoning van Nederland". Hij was een vooraanstaande, vertrouwde adviseur van koningin Juliana en stond als formateur aan de wieg van meerdere centrumrechtse kabinetten in de jaren '60 en '70 van de vorige eeuw. Hij was minister-president, lid van de Tweede Kamer, minister, lid van de Raad van State, vicepresident van de Raad van State, Hoge Vertegenwoordiger van de Kroon en minister van Staat.

Jonkheer Charles Ruys de Beerenbrouck (1873-1936) is de eerste minister-president van Roermondse origine. Ruys de Beerenbrouck leidde liefst 3 kabinetten namens de Roomsch-Katholieke Staatspartij (RKSP) van 1918 tot 1922, van 1922 tot 1925 en van 1929 tot 1933. Bovendien was hij voorzitter van de Tweede Kamer van 1925 tot 1929 en van 1933 tot 1936. Deze politieke periode wordt aangeduid als het "interbellum".

Na Ruys de Beerenbrouck volgden er nòg twee Roermondse premiers.